رمضان، برای من،
هم ماه خواندن است، هم نوشتن.
هم خوابیدن است، هم بیخوابی.
هم بیشتر با خود بودن، و هم بیشتر با خدا بودن...
پینوشت:
1- سال گذشته تجربهی خوبی داشتم که در رمضان کتاب زیاد خواندم. به نظرم فرصت خوبی است. در خستگیها و بیخوابیها، در تنهاییها و در کنار خدا، همراه با خدا، بیشتر کتاب بخوانید، بیشتر فکر کنید و اینگونه، بیشتر عبادت کنید!
2- حجتالاسلام قرائتی یک جایی میگفت اینهمه ادعیه که آمده است برای این نیست که شما همهاش را بخوانید. اینها مثل بلیط هستند. شما مثلا میخواهید بروید مشهد. یک بلیط میگیرید میروید دیگر. هرچه بلیط هواپیما و قطار و اتوبوس مشهد هست را که نمیخرید بروید. شما با یکیاش میروید. دعاها هم همینطور هستند.
البته به مضمون نقل میکنم. ولی همینطور است. در کل عبادات همینطور هستند. اینهمه تنوع در عبادات برای این نیست که همهاش را بهجای آورید. برای این است که هرکسی به مقدار ظرفیت خودش و در حد خودش عبادتی انجام دهد. کار شما عبادت است، کتاب خواندن شما عبادت است. حتی هرچقدر هم بیهنر باشی، در این ماه خوابت هم عبادت است. به نظرم هرکسی باید رمضانش را برای خودش customize کند! بفهمد چه میخواهد از این رمضان و چطور با رمضان میتواند طلب حاجت کند.
آیت الله فاضل لنکرانی (ره) هم که گفته بودند:
"من 50 سال است دارم اسلام میخوانم. بگذار خلاصهاش را برایت بگویم. واجباتت را انجام بده. بهجای مستحبات تا میتوانی به کار مردم برس. کار مردم را راه بیانداز." بعد هم گفتند "اگر قیامت کسی ازت سوال کرد، بگو فاضل گفته بود".
بگذار خیالت را راحت کنم! بسیاری از مستحبات برای بیهنرهاست! آنهایی که هنر تغییر در زندگی مردم را ندارند و بیکارند، بنشینند این مستحبات را انجام دهند! اگر هنرمندی، رمضانت را نوین بساز. به شکلی جدید، با خدمتی جدید به خلقالله. اگر قیامت کسی ازت سوال کرد هم، بگو فاضل گفته بود!
3- عجب پینوشتی شد! شاید حاشیهای مهمتر از متن!
- ۴
- جمعه, ۲۱ خرداد ۱۳۹۵، ۰۲:۳۰ ق.ظ