با هرکسی درباره کار و کاسبی صحبت میکنم میگوید:
- اگه میخوای هیئت علمی بشی که باید بری با این و اون تو دانشگاه و وزارتخونه ارتباط بگیری و خلاصه با پارتی و ارتباطات کارتو راه بندازی.
- اگه استارتاپی شرکتی چیزی هم بخوای بزنی کار خیلی خوبیه فقط باید بری یه سرمایه‌گذار خوب پیدا کنی. که اونم یا رابطه‌ای چیزی میخوای یا با این سپاهیا و اینا باید ببندی.
- داروخونه هم کار به راهیه. فقط میدونی که داروخونه همینجوری معمولی سودش زیاد نیست. مثلا اگه بری با پزشکها ببندی داروهای بیماراشونو بفرستن از تو بگیرن یا داروهایی که تاریخ انقضاشون نزدیکه رو بدی پزشکا نسخه کنن یا حتی برای محصولات آرایشی جنسهای خاص بیاری و با پزشکای پوست و زیبایی ببندی که بیان از این محصولات بخرن و مارکتینگ و تبلیغات کنی برای داروهای زیبایی و تقویتی و غیره، اونوقت سود خوبی داره.
و به این فکر میکنم که حالا همه آن فسادها و تعارضات منافع و سایر چیزهایی که یک موقعی در مذمت‌ش میگفتیم و مینوشتیم را به خودمان توصیه میکنند انجام دهیم! گمانم یکی از تعاریف فساد سیستماتیک میتواند همین باشد. سیستمی که تو را تشویق به فساد میکند و جالب آنکه با فساد رشد میکنی و اگر فساد نکنی جریمه و تنبیه میشوی و رشد نمیکنی.
View this post on Instagram
- ۱
- چهارشنبه, ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۰۴:۱۵ ب.ظ
سلام
واقعا همینطوره تمام تصوراتی که در مورد پیشرفت از طریق فضائل فردی و براساس تلاش و کوشش شخصی تو سرمون کرده بودند این سالها در برار واقعیات جامعه دود شد و هوا رفت .
با اونها بزرگ شده بودم و ویرانی آنها خیلی تحملش سخت بود.
حتی خود سیستم با ایجاد سهمیه بندی و در اختیار قرار دادن موقعیت های بهتر برای منسوبینش به این موضوع به شدت دامن زد.
برای یک کار ساده اداری باید سفارش بشی و پارتی داشته باشی حالا شغل و کسب و کار که جای خودش را دارد.
اگر آمار دقیقی وجود داشت ایران در رتبه های اولیه .... بود.