بنده

گفته می‌شود تحلیل‌های منفی برد-برد است! اگر تحلیلت درست باشد که هیچ امّا اگر تحلیلت غلط باشد آنقدر خوشحال هستی و دیگران هم هستند که تحلیل منفی تو اهمیت خود را از دست می‌دهد. می‌خواهم تحلیل منفی‌بافانه کنم! حداقل خودم راحت‌تر هستم! البته پیش‌بینی امسال خیلی دشوار است. سال 92 هم که ریاست روحانی غیر منتظره می‌نمود، باز امکان پیش‌بینی وجود داشت. امّا امسال متفاوت است. همه‌چیز لب به لب پیش می‌رود! رئیسی خوب سخنرانی نمی‌کند و فضا را نمی‌تواند شفاف کند، از آن طرف روحانی در سخنرانی‌هایش روی میرحسین را هم سفید کرده است. از طرف دیگر امّا پوئن منفی روحانی عملکرد ضعیفش است.

برخلاف آنچه که امسال در مورد عدم دوقطبی سازی گفته شد، من فکر می‌کنم دوقطبی سازی چیز خوبی است. فضا را شفاف می‌کند و انتخاب‌ها را آگاهانه‌تر می‌نماید. سال 88 نمادی از یک انتخاب شفاف بود. اگر فضا روشن و شفاف شود مردم به گزینه‌ی انقلابی رأی می‌دهند. احمدی‌نژاد فضا را دقیق برای مردم باز کرد و صریح و شفاف به مردم گفت که پشت میرحسین چه کسانی هستند و آنها را مستقیم به حامیانشان وصل کرد و نشان داد که خودش انقلابی است نه میرحسین. من معتقدم اکثر مردم این کشور همیشه به گزینه‌ی انقلاب رأی می‌دهند. به شرطی که فضا شفاف باشد. با وجودی که قالیباف فضا را کمی شفاف کرد امّا تکیه او بیشتر روی مسائل اقتصادی بود. در این بین رئیسی اصلاً نتوانست فضا را شفاف کند. روحانی دقیقاً می‌گوید که رقیب او چه کسی است (گرچه به دروغ و اغراق). روحانی صریح می‌گوید اینها همانهایی هستند که فلان می‌کنند. شما هم باید در سخنرانی‌ها بگویید که روحانی همانی است که BBC و منافقین و Jerusalem Post از او حمایت کرده‌اند.

رئیسی نتوانست روحانی را معرفی کند و به مردم بفهماند که کدام گزینه‌ی انقلاب است. مردم فکر می‌کنند این آقا که در مسند ریاست جمهوری است، حتما انقلابی است دیگر. چه می‌دانند مملکت انقدر خر تو خر است که ضدانقلاب بر مسند ریاست‌جمهوری می‌نشیند؟ فردا هم با خود می‌گویند که بگذار همین روحانی انقلابی دوباره رأی بدهیم که چهار سال با رهبری هم کار کرده است و خلاصه با هم می‌توانند خوب کار کنند!

امسال دو قطبی شد امّا باز هم فضا شفاف نشد. محیط پولاریزه نشد. همین که تعداد مرددها زیاد است نشان می‌دهد که فضا شفاف نیست هنوز. تعداد زیادی از مردم هنوز نمی‌دانند کدام انقلابی است و کدام ضد انقلاب. نمی‌دانند روحانی لیبرال است. و اصلاً چرا یک کلمه از دهانتان در نمی‌آید که: «آقای روحانی شما مملکت را سپردید دست لیبرال‌ها. امام خطر لیبرال‌ها را جدی می‌دانست و فلان.» چرا انگ لیبرالی را به روحانی نمی‌چسبانید؟ آخر از چه حیا می‌کنید؟ خودشان توی روز روشن از لیبرالیسم دفاع می‌کنند. مردکِ روحانی در مناظره و در جواب سؤال مبارزه با قاچاق کالا می‌گوید در جهان فقط قاچاق اسلحه و مواد مخدر و انسان قاچاق هستند و برای دیگر کالاها قاچاق معنا ندارد! او با این حرف لیبرالی دارد می‌گوید درهای مملکت را باز کنید کالای خارجی وارد شود. از این حرف لیبرالی تر؟ خوب چرا لال‌مونی می‌گیرید در مناظره و به او و لیبرالیسم حمله نمی‌کنید؟ چه حجب و حیایی آخر؟ چرا زبان‌تان کار نمی‌کند؟ باید انقدر واژه‌ی لیبرال را به روحانی بچسبانید و تکرار کنید که این واژه معادل فحش مادر تلقی شود! همانطور که الان واژه‌ی صهیونیست چیزی معادل تروریست در ایران جا افتاده! واژه‌ی لیبرال هم باید همچون داغی بر پیشانی روحانی و دولتش می‌چسبید. شما نکردید این کار را و اشتباه کردید (اگر نگویم خیانت کردید!). شما شنیدید که او درباره‌ی قاچاق چه گفت و هیچ نگفتید. شما می‌بینید که هاشمی‌طبا چطور افکار لیبرالی خود را با وقاحت بیان می‌کند و هیچ نمی‌گویید. شما به راحتی می‌توانستید مسئله را ایدئولوژیک کنید و ایدئولوژی طرف مقابل را به چالش بکشید امّا نکردید. اگر در گفتن فسادها و مسائل شخصی حیا دارید (که کاری ندارم درست است یا خیر)، در شفاف کردن ایدئولوژی‌ها هم حیا می‌کنید؟ چرا نباید ایدئولوژی او را صریح بیان کنید و محکم نقد کنید؟ البته این هم هست که ممکن است شماها اصلاً سواد این چیزها را هم نداشته باشید. یعنی وقتی روحانی آن جمله را گفت شما اصلاً نفهمیدید که او چه دارد می‌گوید!

احتمال می‌دهم روحانی باز رئیس‌جمهور خواهد بود. حتی اگر رئیسی رئیس شود، این پیروزی را شانسی می‌دانم! البته از حق نگذریم وضعیت از انتخابات قبل خیلی بهتر بود و هماهنگی بین نیروهای انقلابی بسیار بهتر و بیشتر بود امّا هنوز از این نواقص پیش‌گفته رنج می‌بریم. یا مثلاً نقصی دیگر این است که اگر عارف به نفع روحانی کنار رفت، عارف نماینده‌ی اصلاح‌طلبان بود و تندرو، روحانی هم اسماً اعتدال‌گرا بود و مستقل در انتخابات شرکت کرده بود. در این صورت وقتی عارف انصراف داد، تمام رأیش برای روحانی رفت. در صورتی که اگر روحانی انصراف می‌داد رأی او بین اصولگرا و اصلاح‌طلب تقسیم می‌شد. حالا شما برعکس کردید! قالیباف رفت که رأی‌ش تقسیم می‌شود!

بنده به آقای رئیسی رأی می‌دهم امّا من نمی‌دانم چطور می‌گفتند آقای رئیسی بعنوان جایگزین رهبری مطرح است؟ ایشان که یک‌دهم سخنوری رهبری را ندارند. امروز برخی حزب‌الهی‌ها می‌گویند می‌خواهند به روحانی رأی بدهند! چرا؟ چون می‌گویند او حداقل ممکلت را می‌تواند اداره کند! خوب این حزب‌الهی‌ها از کجا فهمیده‌اند روحانی چطور اداره می‌کند؟ از کجا فهمیده‌اند رئیسی چطور می‌خواهد اداره کند؟ اصلا چه می‌دانند ریاست جمهوری چیست؟ اینها فقط می‌دانند وقتی روحانی حرف می‌زند دل آدم قرص می‌شود. همین! ولی شما که حرف می‌زنید دل آدم قرص و محکم نمی‌شود. امروز بخشی از زندگی‌نامه‌ی فیدل کاسترو را می‌خواندم. این رهبر قدرتمند، از همان بچگی کله‌اش بوی قرمه‌سبزی می‌داده است. در دوران کودکی در مدرسه لات بازی در می‌آورد. خانواده‌اش در واکنش می‌خواهند تنبهش کنند و به مدرسه نفرستندش. امّا او که عاشق درس و مدرسه بوده خانواده را تهدید می‌کند که خانه را آتش می‌زند! پدر فیدل یک فئودال زورگو بوده است! فیدل در 13 سالگی اولین اعتصاب و آشوب زندگی‌اش را راه می‌اندازد و کارگران پدرش را علیه پدرش می‌شوراند! یک چنین شخصیتی که یک آدم جسور، باهوش، آگاه، کله‌شق و سخنور است، می‌تواند به چنین رهبر قدرتمندی تبدیل شود. در آزمون ورودی دبیرستان، یکی از مواد آزمون 10 دقیقه سخنرانی بوده است. همین سخنرانی 10 دقیقه‌ای فیدل در دوران نوجوانی باعث می‌شود معلمان وی روی او بعنوان یک رهبر سیاسی آینده حساب باز کنند! یک وجه این داستان شیوه‌ی نخبه‌یابی آنهاست و شیوه‌ی مدارس ما که باید بنشینیم و زار بزنیم از افراط بی‌عقلی در امر آموزش کشورمان. وجه دیگر این است که در این سازوکارهای انتخاباتی مثل جمنا و درخواست از فلانی برای شرکت در انتخابات و انتخابِ اصلح، نباید در حد یک آزمون 10 دقیقه‌ای سخنرانی از کاندیداها ارزیابی داشته باشیم؟ اصلاً کسی که قرار است رهبر سیاسی مملکت باشد چطور می‌تواند اصلح باشد و سخنران قابلی نباشد؟

بعداً نوشت: 1- یکی از دوستان گفت مردم ایدئولوژیک رأی نمی‌دهند. درست است. من نگفتم حرف ایدئولوژیک بزنید. بلکه همان کاری را با واژه‌ی لیبرال بکنید که با واژه‌ی صهیونیست کرده‌اید. یعنی آن را تبدیل به یک فحش سیاسی کنید! مردم مگر الان میفهمند صهیونیسم یعنی چه؟ فقط میدانند فحش ترسناکی است! لیبرال هم همین باید بشود و همچون داغی بر پیشانی جریان اصلاح طلب بچسبد. 2- گفتند در این مدت محدود انتخابات نمی‌شد. می‌گویم چطور قالیباف توانست ادبیات 96% را جا بیاندازد؟ البته در حد واژه‌ی صهیونیست نمی‌شود، درست. امّا در حد کاری که قالیباف کرد و حتی بهتر از آن هم می‌شد کرد. 3- به نظرم مردم آگاهانه رأی نمی‌دهند. رئیس‌جمهور در ایران 8 ساله است. 4- احمدی‌نژاد سال 88 صراحتاً به میرحسین گفت: «برگردید به خط امام و انقلاب». احمدی‌نژاد آنها را صراحتاً ضد انقلاب خطاب کرد. مردم هم همین حس را گرفتند.