بنده

یادم نیست انیمیشن رابین‌هود بود یا زورو یا یکی شبیه به اینها. از آن انیمیشن‌های دوران کودکی که تلویزیون در آن دوران سازندگی پخش می‌کرد چیز زیادی یادم نیست جز اینکه یک حکومت دزد و غاصبی بود که از مردم دزدی می‌کرد و رابین‌هود یا زورو یا هرکس دیگری، می‌رفت پول مردم را پس می‌گرفت و به مردم پس می‌داد. آن گروهبان گارسیا یا هر کس دیگری که مأمور اخذ مالیات بود، می‌آمد درب خانه‌ی مردم را می‌شکست و به زور از مردم مالیات می‌گرفت! من آن موقع اولین بار بود که کلمه‌ی مالیات را می‌شنیدم. چه می‌دانستم چیست؟ فقط از قرائن موجود در انیمیشن مالیات را اینطور برای خودم تعریف کردم: «به دزدی حکومت از مردم می‌گویند مالیات!» و احتمالاً این تعریف در ذهن خیلی از هم‌نسلان من، بعنوان اوّلین و مهمترین تعریف از مالیات تثبیت شده است!

حتماً تا آخر حرفم را فهمیده‌اید پس سخن کوتاه می‌کنم. حکومت احمق، آن حکومتی است که تربیت فرزندانش را به دست دشمنش سپرده است. سند 2030 را از این زاویه می‌بینم. البته بنده تخصصی درباره‌ی نظام آموزش و پرورش ندارم امّا عقل که دارم! میبینم با یک انیمیشن معروف و کلاسیک مثل رابین‌هود، چطور منطق مالیات و احیاناً خمس و زکات در ذهن مردم نابود می‌شود. حکومت احمق را میخواهید ببینید؟ بنگرید! حکومتی که خودش در ذهن کودکانش فرو کرده که مالیات یعنی دزدی، و حالا از فرار مالیاتی مردمش مینالد!

پی‌نوشت: فرزندانمان را خودمان #آتش_به_اختیار تربیت کنیم و آموزش آنها را به آموزش و پرورش و تلویزیون این مملکت نسپاریم.