ما نمک خورده‌ایم و نمک‌دان شکسته‌ایم. کمتر کسی را شاید پیدا کنیم که وقتی صحبت از اقتصاد کشور می‌شود لگدی به نفت نزند. اکثرا یکی از ریشه‌های عقب‌ماندگی اقتصادی کشور را نفت میدانند. اما این گزاره را من اصلا نمیپسندم. بنده فکر میکنم نفت نعمت است و ما ناشکری میکنیم.
مثال نفت برای ایران به گمانم مثال پسری است که ارث پدری کلانی نصیبش شده است. این پسر میتواند تنبل باشد و سرمایه را خرج مخارج جاری کند و بخورد و بخوابد و احتمالا بعد از چند سال که سرمایه‌ش تمام شد به فلاکت و بدبختی بیافتد؛ یا آنکه نه، زرنگ باشد و آن سرمایه را به کار بندد و سرمایه روی سرمایه بیاورد و اشتغال بیافریند و پر و بال دیگران را هم بگیرد و باقیات الصالحات بسازد و الخ.
کیست که نداند سرمایه برای پیشرفت موتور محرکه‌ای قوی است؟ هرچند عوامل متعددی در پیشرفت حاضرند اما اتصال فرد به یک سرمایه بزرگ میتواند عامل بسیار مهمی باشد. به همین نسبت، وجود نفت برای کشور سرمایه عظیمی است که میتواند شتاب و جهش پیشرفت و توسعه را برای کشور به ارمغان آورد به شرط آنکه خرج مخارج جاری نشود بلکه خرج سرمایه‌گذاری برای به راه انداختن اقتصاد کشور گردد. منطق «صندوق توسعه ملی» همین است.
اگر یک وارث از سر بی‌عرضگی سرمایه پدری خویش را بر باد دهد نمیشود به آن سرمایه خرده گرفت. خرده گرفتن به سرمایه نفت نیز بهمین نسبت ناروا است. مشکل از ما فرزندان ناخلف و بی‌عرضه و فاسد کشور است که همچون یک بچه پولدار بی‌عرضه‌ی ریخو، سرمایه خدادادی و اجدادی خویش را به نابودی کشانده‌ایم.
هرچند آنچه گفته شد توضیح واضحاتی بیش نبود اما همچنان میبینیم که فرزندان این سرزمین دق دل خود را سر نفت خالی میکنند و من هربار این را میشنوم عمیقا ناراحت میشوم و از پروردگار بابت این ناشکری آشکار شرمسار میگردم.
ثروت نفت برای‌مان آزمونی بود که تابحال در آن رفوزه شده‌ایم، همچون باقی آزمونها.
View this post on Instagram
- ۲
- شنبه, ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۰۴:۲۴ ب.ظ
سلام
فکر کنم آنهایی که می گویند نفت بلا هست مغرضانه و تعمدی می خواهند آدرس غلط بدهند.
مقصر نفت بیچاره نیست ما هستیم که همه را برای سفره های اختصاصی خودمان می خواهیم و با مفاهیمی مثل نفع جمعی و منافع ملی بیگانه ایم.
مثال خوب این حرف شما کشور نروژ هست که ضمن ذخیره درآمد نفت خود در صندوق توسعه ملی درآمدهای نفتی آنرا عملی و واقعی و به دور از هرگونه فساد افسارگسیخته به توسعه زیر ساخت ها و تولید کار و اشتغال و نیز رفاه اجتماعی اختصاص می دهد و درآمد نفت را مستقیم خرج مخارج جاری دولت نمی کند. ( البته پیچیدگی های خودش را دارد)