فرض کنید به تازگی از مقطع کارشناسی ارشد رشته مدیریت فارغ‌التحصیل شده‌اید و در یک مصاحبه شغلی شرکت میکنید. مصاحبه‌کننده از شما می‌پرسد: «یکی از شرکت‌های دارویی ما سود ده است. اگر همین الان پیشنهاد مدیریت این شرکت را به شما بدهیم میپذیرید؟ و اگر میپذیرید چه اقداماتی برای پیشرفت این شرکت انجام می‌دهید؟» در جلسه مصاحبه چه پاسخی می‌دهید؟ آیا در خود توانمندی پذیرش این سمت را میبینید؟
ممنون از همه عزیزانی که به این پرسش پاسخ دادند. بنده استفاده کردم. احتمالا این سوال نیز پاسخ یگانه‌ی قطعی ندارد اما آنطور که بنده فکر میکنم این مسئله جزء پرسشهای متداول در خصوص رشته‌های مدیریت است. مدیران فعلی میگویند فارغ‌التحصیلان جدید توانایی مدیریت ندارند (حال آنکه خودشان عموما مدیران تجربی هستند که بدون کوچکترین تحصیلات و مطالعات مرتبط به مدیریت رسیده‌اند) و فارغ‌التحصیلان یا دانشجویان جدید احتمالا اعتماد به نفس بالایی دارند و تصور میکنند باید پس از تحصیل مستقیما سمت‌های ارشد مدیریتی بگیرند.
من فکر میکنم راه بینابینی وجود دارد. نخست آنکه اگر بناست فارغ‌التحصیلان مدیریت بی‌فایده باشند پس چرا باید آموزش ببینند؟ ما میبینیم کشورهای پیشرفته تقریبا بیش از همه‌ی علوم اهتمام به دانش مدیریت و تربیت مدیران دارند و عمده‌ی پیشرفت آنها مرهون مدیریت‌شان در استفاده از منابع علمی، انسانی و سایر منابع بوده است. پس ادعای مدیران تجربی که مدیریت را صرفا هنر تجربی میدانند و به دانش نظام‌مند آن بی‌اعتنا هستند بر خطاست.
اما مدیریت صرفا دانشی قابل تدریس نیست و نیازمند تجربه است همچون تقریبا تمامی سایر علوم. یک پزشک فقط با خواندن کتابهای دانشگاه پزشک نمیشود بلکه بخش مهمی از تحصیل پزشکی، تمرین و ممارست در قالب دوره‌های عملی است. مدیریت نیز مانند سایر علوم نیازمند تمرین عملی و کسب تجربه است. بنابراین بنده فکر میکنم یک مدیر، پس از تحصیل یک‌شبه نمی‌تواند یا نباید مدیر شود بلکه باید سلسله‌مراتب رشد را طی کند و از مدیریت در سطوح پایین‌تر (مانند مدیریت میانی سازمان) کار خود را آغاز کند تا به مدیریت در سطوح ارشد برسد و این وظیفه‌ی نظام سیاسی و اجتماعی است که این مسیر رشد را برای فارغ‌التحصیلان مدیریت مهیا کند آنوقت با وجود این سلسله‌مراتب رشد، به نظر بنده فارغ‌التحصیلان علوم مدیریت شایسته‌ترین افراد برای دستیابی به مدیریت ارشد سازمانهای ما خواهند بود.
صد حیف که در نظام سیاسی خویشاوندسالار ما، دستیابی به سمت‌های مدیریتی فسادآمیز و مبتنی بر ارتباطات و گرایشهای سیاسی است.
View this post on Instagram
- ۰
- دوشنبه, ۲۶ آبان ۱۳۹۹، ۰۷:۳۴ ب.ظ
