بنده

زندگی با تغییر یک «حرف» می‌شود بندگی؛ اینجا هم، محل همان «حرف» ...

بنده

زندگی با تغییر یک «حرف» می‌شود بندگی؛ اینجا هم، محل همان «حرف» ...

دنبال کنندگان: ‎+۱۰۰ نفر
بنده را دنبال کنید

نسبت دولت-ملت در رابطه‌ی چاک-جیمی

هنر سیاست
شنبه, ۱۵ آذر ۱۳۹۹، ۰۵:۴۷ ب.ظ

بهتره به ساول زنگ بزنی «better call saul (bcs)» اسپین آف خوبی از سریال بریکینگ بد (bb) است که ارزش دیدن دارد. بنظر من bcs حرفی که قرار بود bb بزند اما لابلای ماجراهای جذابش گم شد را بهتر میزند. روند هر دو سریال کم و بیش مشابه است و به قهقهرا رفتن یک استعداد خوب را روایت می‌کند اما تفاوت‌هایی دارد. جیمی برخلاف والتر یک استعداد کاملا پاک و منزه نیست بلکه از همان بچگی ناخالصی‌هایی دارد. شاید به اندازه‌ای که خیلی‌ها داریم؛ از این رو بیشتر شبیه به یک انسان معمولی چون ماست.

شاید در سریال bb، هنک تا حدی نماد دولت را ایفا میکرد اما این نقش پر رنگ نبود. شرایط زندگی والتر تنها جرقه‌ای بود که به مثابه انرژی فعالسازی، باروت وی را منفجر کند و او یکبار برای همیشه تصمیمش را میگیرد و تا ته خط میرود و ما در باقی فیلم دیگر محو کشاکش اتفاقات جذاب بعدی آن بودیم اما در bcs، جذابیت اکشن‌های bb کمرنگ شده و به‌جای آن، حرف اصلی در رابطه‌ی میان جیمی و چاک بسیار پررنگ شده است.

اینجا چاک، نماد قانون و دولت است که در کشاکش هر روزه با جیمی است. جیمی (مردم) در جوانی اشتباهاتی کرده است اما میخواهد جبران کند. چاک (دولت) او را کمک میکند اما نه خیلی! در واقع چاک میخواهد جیمی را فقط برده و رام خویش نگه دارد. برای او، جیمی مهم نیست، بلکه قانون و نظم مهم است. اگر به جیمی هم کمک میکند، برای جلوگیری از قانون شکنی است! چاک خودخواه است و احساس و انسانیت را نمیفهمد‌ اما جیمی خلاق و بیش‌فعال و احساساتی است! در چارچوب‌ها نمیگنجد! میخواهد رشد کند! درحالیکه چاک او را محدود میخواهد.

جیمی مثل والتر یکبار برای همیشه تصمیمش را نمیگیرد بلکه مردد است و در کش و قوس با چاک، مدام بین خیر و شر رفت و برگشت میکند. او میخواهد خوب باشد و در عین حال پیشرفت کند. چاک باهوش است، جیمی را می‌شناسد اما در مدیریت درست جیمی احمق است! به جای اینکه به جیمی اجازه‌ی رشد مفید و کنترل شده بدهد، پدرمآبانه‌ی خیرخواه (الگوی دیکتاتور خیرخواه در تئوری مدیریت آلدرفر) جیمی را سرکوب میکند و جیمی که می‌خواست و می‌توانست خوب باشد، وقتی میبیند چاک و جامعه حاضر نیستند او را بپذیرند، او هم در نهایت بد میشود.

رابطه نمادین جیمی و چاک در چند فصل به خوبی نشان میدهد وقتی گفته میشود جامعه و دولت و قانون مسئول بد شدن مردم بالقوه خوب هستند یعنی چه؟ چیزی که bb خیلی سرسری از آن می‌گذرد. البته چاک یا دولت با این رفتار لجوجانه‌ی بچگانه، بدون مردم، تنها شده و به ورطه‌ی نابودی کشانده میشوند. فصل آخر bcs در راه است و من هنوز امید دارم جیمی عاقبت بخیر شود!

نظر شما چیست؟

تا کنون نظری ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی