بنده

همه‌ی ما سرمایه‌گذار هستیم و کمی باید سرمایه‌گذاری بلد باشیم. حداقل این عبارت تکراری «همه تخم‌مرغ‌هاتون رو تو یک سبد نذارید» را باید بلد باشیم. چون همه‌ی ما، هیچ چیزی هم که نداشته باشیم، یک چیزی داریم که باید آنرا درست سرمایه‌گذاری کنیم. و آن چیزی که داریم واقعا نایاب‌ترین چیز جهان است (حداقل در این دنیا) و اگر کمیابی باعث ارزشمندی می‌گردد، پس آن ارزشمندترین چیز جهان است! و آن زمان است!

همه‌ی ما زمانی داریم که به مثابه یک سرمایه باید آنرا روی آنچه که میپنداریم سرمایه‌گذاری کنیم. اما ما اکثراً احساسی از نایابی یا کمیابی زمان نداریم بنابراین آنرا درست سرمایه‌گذاری نمیکنیم. و البته منظور من از سرمایه‌گذاری درست زمان، آن وجهی نیست که لزوماً بیشترین سود مالی را داشته باشد. همانقدر که زمان نسبت به سرمایه بودنش، غیرمادی و غیرسرمایه‌گونه است، نتایج سرمایه‌گذاری آن نیز می‌تواند غیرمادی باشد. مهم این است که نگاه سرمایه‌گذاری را داشته باشیم، یعنی فارغ از هدفی که برای آن در نظر میگیریم، بتوانیم از این زمان آن هدف را بدست آوریم و البته هدف را هم باید متناسب و معقول نسبت بدان تعیین کنیم.

یکی از جاهایی که بسیاری از ما عمر خود را بیش از حد روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌ایم، مدرسه و دانشگاه و حتی کار است! به جای تنوع بخشیدن در سبد سرمایه‌گذاری، خیلی از ما همه تخم‌مرغهایمان را گذاشتیم در مدرسه و بعد دانشگاه و بعد کار! چیزی بس بی‌حاصل! برای عده‌ای تا حد دیپلم و لیسانس سرمایه‌گذاری اجباری بوده که همان هم زیادی بوده و برای برخی اشتباهاً تا بیشتر از این مدارج.

ما در یک یا دو حوزه غیردرس و دانشگاهی و غیرشغلی که باید سرمایه‌گذاری میکردیم هیچ، حتی نیاز داشتیم در تفریحمان سرمایه بگذاریم. و در زندگی‌مان سرمایه بگذاریم! و خیلی از اوقات درست سرمایه‌گذاری نکرده‌ایم و سرمایه عمر خود را به باد داده‌ایم و در آخر زندگی نکرده‌ایم!

عکس از خرده‌ای سرمایه‌گذاری در ده‌بالای یزد !
۱۹ دی ۹۹

View this post on Instagram

A post shared by Hossein Bouzarjomehri (@h_bouzarjomehri)