تصویر بالا تصویری از یک بشقاب سوسیس و میگو و غذای دریایی نیست. تصویر بالا یک نقاشی پست مدرن هم نیست و ایضاً یک جور جانور دریایی. این یک برش عرضی از شکم انسان است. در این تصویر حداقل ۴۰ مورد جزء آناتومیکی هست که باید یک رادیولوژیست با آنها آشنا باشد. و در یک مقطع بالاتر از آن یا پایینتر از آن هم به همین منوال. یعنی سراسر بدن. آناتومی. درسی که از آن رنج میبرم. و هنوز نمیدانم چرا من در رشته های علوم زیستی در حال تحصیل هستم؟ من علاقه شدیدی به بحثهای نظری، منطقی، فلسفی و حتی تاریخی دارم. من عاشق شناختِ ابعاد مختلف انسان هستم. نه ابعاد آناتومیکی بلکه ابعاد معنوی. در طول دبیرستان درس خواندم برای قبول شدن در روانشناسی تا شاید بتوانم از این علم بگریزم. نتوانستم. عامداً در حدی درس میخواندم که رتبه ای بین ۲۰۰۰ تا ۴۰۰۰ کنکور بیاورم تا پزشکی قبول نشوم و البته بتوانم روانشناسی قبول شوم. که متاسفانه ۴۰۰۰ شدم با چند اشتباه جزئی و میترسیدم که روانشناسی هم قبول نشوم. حالا هم بدجوری در این درسها درجا میزنم. آناتومی؟ من حافظه ام بسیار ضعیف است. از کودکی در حل مسائل ریاضی بسیار خوب عمل میکرده ام. فیزیک هم به همین منوال. ولی حتی فرمولهای درس ریاضی و فیزیک را هم نمیتوانستم خوب حفظ کنم و در کنکور یادم هست که دو یا سه تا از فرمولها را اثبات کردم تا توانستم از آنها استفاده کنم. من به هیچ وجه عقیده ندارم که علوم زیستی علومی بی ارزش هستند. و اگر چنین حرفی داشته باشم نشان میدهم که اصلاً آدم منطقی ای نیستم. ولی من این را خوب میدانم که من کمترین استعداد را در این زمینه دارم. اگر استعدادهایی که دارم را به ترتیب ردیف کنم اول باید از استعداد هنری ام بگویم و بعد استعدادم در علوم منطقی و بعد از اینها علوم تجربی. بارها از خود پرسیده ام که چگونه قرار است در روز حساب به خدای جواب پس بدهم که با این استعدادهایم چه کرده ام؟ الله اگر از من پرسد که با این ودیعه ای که به تو دادم چه کردی؟ چه بگویم؟ نمیدانم و میترسم از آن روز. حالا دو سه روزی هست که آناتومی من را به زانو در آورده. نمیدانم پاس میشوم یا نه. روزگار سختی است برایم...
<- ۵
- جمعه, ۹ تیر ۱۳۹۱، ۱۱:۵۸ ب.ظ
میگم خودت که نرمندی هیچ
ولی زن داداش ما هم هنرمندنااااااااااا
هم دست پختشون
هم طراحیهاشون:)
قیافه ی به اون زشتی تو رو چقدر خوب عوض کردن:دی
بهت افتخار میکنم....