بنده

به آیاتِ 3-11:2 از سِفرِ دانیال توجه کنید: «حال می­خواهم به تو حقایق آینده را نشان دهم. آگاه باش که در مملکتِ پارس سه پادشاه دیگر به سلطنت خواهند رسید. پس از آنها پادشاه چهارم رویِ کار خواهد آمد و از همه ثروتمندتر خواهد بود و با قدرتی که از ثروتش بدست آمده، همه را علیه قلمرو یونان تحریک خواهد کرد. سپس پادشاه نیرومندی رویِ کار خواهد آمد که سلطنت وی وسیع خواهد بود و هرچه بخواهد انجام خواهد داد.»

آنچه آقای آرمسترانگ درباره­ی این آیات در رساله­ی خود با عنوانِ «خاورمیانه در پیشگویی­ها» نوشته است را در این­جا می­آوریم: «در واقع، در امپراتوریِ ایران بیش از 12 پادشاه وجود داشته است، اما تنها 4 نفری که بعد از کوروش بودند در این پیشگویی اهمیت دارند. آنها به ترتیب کمبوجیه[1]، شبه بردیا[2]، داریوش[3] و خشایار[4] هستند. پادشاه آخرِ آنان یعنی خشایار بوده است که ثروتمندترینِ آنها بوده و علیه یونان جنگ به راه انداخته است.»

سپس فیلیپ، شاهِ مقدونی، نقشه­ی جنگ بزرگی را برای تسخیر امپراتوریِ ایران با لشکری از یونانیان کشید. وی قبل از به پایان بردن نقشه­اش مُرد. امّا پسرش، اسکندر مقدونی، نقشه­های پدرش را عملی و به ایران تجاوز کرد. در سال 333 قبل از میلاد او با سپاه ایران در جنگ ایسوس[5] روبرو شد (دانیال 5-6، 8:2). سپس او به سمت پایین و مصر حرکت کرد  و بعد از آن برای آخرین شکستِ امپراتوریِ ایران به جنگ آربِلا در سال 331 قبل از میلاد رفت و پس از آن برای تسخیرِ کاملِ هند لشکرکشی کرد و  هرچه سرِ راهش بود، نابود کرد.

در آیه­ی  11:4 از سِفر دانیال داستان ادامه می­یابد: «امّا در اوج قدرت؛ سلطنتش از هم خواهد پاشید و به 4 سلطنت ضعیف­تر تقسیم خواهد شد. فرزندی از وی به پادشاهی نخواهد رسید؛ زیرا سلطنتش از ریشه کنده شده و به دیگران خواهد رسید.» آقای آرمسترانگ در این باره از کتابِ تاریخ  باستانِ جُرج رالینسون[6]-که تاریخِ معتبری است- نقل کرده و نوشته است: « چه دقیق این اتفاق رخ داد... به دلیلِ مرگ غیر منتظره­ی او در اوج جوانی و قدرت(در سن 33 سالگی در جوئن سال 323 قبل از میلاد)، او(اسکندر) هیچ وارثی به جای نگذاشت، نه برای قدرتش و نه برای برنامه­هایش... امپراتوری بدون رهبر و سردرگم ماند. در پی این اتفاق،  تا سال 301 قبل از میلاد کشور توسط فرماند­هان اسکندر دقیقاً مطابق با پیشگویی­ها به 4 قسمت تقسیم شد. این 4 فرمانده عبارت­اند از:

1-    بطلمیوس[7]: فرمانروایِ مصر و سوریه و یهودیه(فلسطین)

2-    سولوکوس[8]: فرمانروایِ سرزمینهایِ سوریه، بابل و از شرق تا هند

3-    لیزیماکوس[9]: فرمانروایِ آسیای صغیر

4-    کاساندر[10]: فرمانروایِ یونان و مقدونیه

آقای آرمسترانگ می­نویسد: « بنابراین، پیشگوییِ آیه­ی 4 به وقوع پیوست... نظر شما را به آنچه که در ادامه آمده جلب می­کنم. از اینجا به بعد ، وحی فقط فعالیت دو قسمت از این 4 قسمت را پیشگویی می­کند. در قدیم به مصر، پادشاه جنوب و به کشورِ سوریه پادشاه شمال می­گفتند زیرا مصر در جنوب اورشلیم واقع است و سوریه دقیقاً در شمالِ یهودیه.»

امروز من بر این باورم که قسمت زیادی از سرزمینِ پادشاهیِ جنوب در جنوبِ اورشلیم واقع خواهد بود؛ امّا نه همه­ی آن. برای مثال سودان در حالِ حاضر در اردوگاهِ اسلام­گرایانِ افراطی است. شاید در آینده­ی نزدیک، الجزایر نیز در این اردوگاه قرار گیرد. لکن مطمئناً همه­ی سرزمینِ پادشاهِ جنوب، در جنوبِ سرزمینِ پادشاهِ شمال خواهد بود.

آقای آرمسترانگ اینگونه ادامه می­دهد: «دلیل ارتباطِ آیاتِ کتاب دانیال به این دو سرزمین آن است که سرزمین مقدس بین این دو پادشاهی مکرّراً جابه­جا می­شده و به طور کلّی جنگ­های مختلف آن­ها بر سر تصرّف یهودیه بوده است.» به آیه­ی 11:5 از سِفر دانیال توجه کنید: «و پادشاهِ جنوب ( شاهِ مصر، در مدلِ قدیمی رخدادهایِ آخرالزمان) قدرت­مند خواهد بود و یکی از شاهزادگانش قدرت­مند­تر از وی، و حکومتش عظیم.»

آقای آرمسترانگ درباره­ی این دو پادشاه گفت: «به طور کلّی جنگ­های مختلف آن­ها بر سر تصرّف یهودیه بوده است» که امروزه اسرائیل خوانده می­شود و این نشان می­دهد که آن دو پادشاه قرار است بر سر سرزمین یهودیه (و بطور مشخّص اورشلیم) جنگ کنند.

در طول جنگ­های صلیبی، همیشه اورشلیم بعنوان غنیمت اصلی به حساب می­آمده است. این شهر از لحاظ مذهبی برای یهودیان، مسیحیان و مسلمانان از اهمیّت بسزایی برخوردار است. در واقع جنگ­های صلیبیِ به اصطلاح مسیحی، جنگ­های صلیبیِ کاتولیکی بوده­اند. به طور عمومی رومِ کاتولیک با لشکر مسلمانان برخورد کرد.

ضروری است که ما تاریخ را بدانیم. تاریخ در حال تکرار است. بعد از پیشگویی­ها و آیات، دومین نشانه و دست آویزِ ما درباره­ی آینده، تاریخ است.

اورشلیم پایتخت اسرائیل بوده و در پیشگویی­های آخرالزمان، اورشلیم، امریکا و انگلیس حضور دارند. در آیه­ی 5:5 از سِفرِ هوشع نبی پیش­بینی شده­است که مردمِ انگلیس[11]، امریکا[12] و یهودیه، همگی در یک زمان سقوط خواهند کرد. کمی بعد از این­که پادشاه شمال بر پادشاه جنوب غلبه پیدا کند، جاه­طلبی وی فراتر از تسخیر اورشلیم خواهد رفت. آقای آرمسترانگ در این­باره نوشته است: «در تواریخ معتبر و صحیح، ما پی می­بریم که بطلمیوسِ اولِ اصلی، که سوتر[13] نامیده می­شد، بسیار قدرت­مند می­شود و مصر را فراتر از بزرگترین رویاهای اسکندر توسعه می­بخشد. یکی از شاهزادگان یا فرماندهانش، سولوکوس، نیز بسیار قدرت­مند می­شود و در سال 312 قبل از میلاد، از درگیرِ جنگ بودنِ بطلمیوس سوء استفاده کرده، خودش را در سوریه به مقامی می­رساند. وی همچنین تاجِ پادشاهی را تصاحب می­کند.»

لطفاً به آیات 34 و 35  فصلِ 11از سِفر دانیال توجه کنید: «امّا در زمانی که آنها(مردم) باید سقوط کنند، به ایشان کمک­هایی خواهد رسید ولی بسیاری با نیرنگ به آنها خواهند پیوست. عده­ای از حکیمان کشته خواهند شد امّا این باعثِ پاک و طاهر شدنِ قوم می­شود. این وضع همچنان ادامه خواهد یافت تا آخرالزمان فرا رسد؛ چرا که آن زمانی است که خداوند مقدر فرموده است.»

آقای آرمسترانگ گفته است: «در این­جا سیرِ کلّی مردمِ خداوند از زمانِ مسیح تا به امروز توصیف شده است. این را با مطالب مشابه در آیاتِ 12:6،11،13،17 از سفرِ مکاشفه(رویدادهای آخرالزمان) مقایسه کنید و توجه کنید که این سیر تا به این آخرالزمان به زوال و نزولِ خود ادامه می­دهد.»

آیه­ی 11:36 از کتاب دانیال: «پادشاهِ شمال هرچه بخواهد انجام خواهد داد. او خود را ستایش خواهد کرد و بالاتر از هر خدایی خواهد دانست و به خدایِ خدایان کفر خواهد گفت. او به این کار ادامه خواهد داد تا زمانِ مجازاتش فرا رسد. همانا آن­چه خداوند مقدّر فرموده واقع خواهد شد.» آقای آرمسترانگ نوشته است: «شاهِ شمال چه کسی است که در پیش­گوییِ ما در اوایل و اواسط عهدِ جدید آمده است؟ در سال 65 قبل از میلاد، سوریه توسط امپراتوری روم بلعیده و به ایالتی از روم تبدیل شد. در این زمان امپراتوری روم یهودیه را کنترل می­کرد. بنابراین در این زمان پادشاهیِ شمال به امپراتوری روم اطلاق می­شود.»

این یک قطعه­­ی اساسی از این پازل است. کتاب مقدس 10 قیامِ امپراتوری روم را پیش­گویی می­کند که هفت­تایِ آخرِ آنها توسط کلیسای کاتولیک روم رهبری می­شوند. تاریخ نشان داده است که همه به جز یکی از این قیام­ها به وقوع پیوسته است. آخرین قیام تقریباً پیش روی ما است. این قیام کاملاً مطابق با این پیش­گویی است که پادشاه شمال باعث عذاب بزرگی می­شود. «آخرالزمان»، که درباره­ی آن در آیه­ی 11:40 از کتاب دانیال بحث شد، در فصل 12 پادشاهِ شمال را هم درگیر می­کند که این همان هفتمین قیامِ امپراتوری روم است. پادشاه شمال این عذاب را بر ملّت­هایِ اسرائیلیِ وابسته به کتاب مقدس(biblical) تحمیل می­کند.(در اصل منظور از ملّت­هایِ اسرائیلیِ وابسته به کتاب مقدس، امریکا، انگلیس و یهودیانِ خاورمیانه است)

همانطور که مشاهده کردید، همه­ی پیش­گویی­هایِ فصل 11 کتاب دانیال مطابق با تاریخ به وقوع پیوسته­اند؛ امّا بعد از این آیات، پیش­گویی­ها به یک­باره به زمان حال یا «آخرالزمان» می­جهند. آیه­ی 40: «و در آخرالزمان، پادشاه جنوب باید به وی یورش برد...» این بر می­گردد  به یک پادشاهِ جنوب که هنوز در آینده است.

پادشاه شمال از چند کشور تشکیل شده است که توسط یک کشور رهبری می­شوند؛ آلمان. منطقی است که پادشاه جنوب نیز چنین ترکیبی داشته باشد. همه­ی ادلّه به این ختم می­شوند که ایران کشوری است که پادشاهیِ جنوب را می­سازد. از اوایل سال 1990 ما بر این باور بودیم که ایران، جهانِ اسلام­گرایانِ افراطی را هدایت خواهد کرد و پادشاه جنوب خواهد بود. امروزه ایران، شاهِ خاورمیانه است[14].

[2] Pseudo-smerdis

[3] Darius

[4] Xerxes

[5] Issus

[6] George Rawlinson

[7] Ptolemy(Soter)

[8] Seleucus (Nicator)

[9] Lysimachus

[10] Cassander

[11] biblical Ephraim

[12] Biblical Manasseh

[13] Soter

[14] Today Iran is "king" in the Middle East

شما میتوانید PDF انگلیسی این کتاب را با عضویت رایگان در سایت ترومپت یا از طریق این لینک دانلود کنید. و همچنین میتوانید فایل PDF ترجمه دو فصل اول این کتاب را از این لینک دانلود کنید.