اینها را به نیت آن ننوشتهام که کسی بخواند، و بر من رحمت آورد، بلکه نوشتهام که قلب آتشینم را تسکین دهم، و آتشفشان درونم را آرام کنم...
آنچه در دل داشتم. بر روی کاغذ مینوشتم و در مقابلم میگذاشتم، و در اوج تنهایی، خود با قلب خود راز و نیاز میکردم، آنچه را داشتم به کاغذ میدادم و انعکاس وجود خود را از صفحه مقابلم دریافت میکردم، و از تنهایی به در میآمدم…
اینها را ننوشتهام که بر کسی منت بگذارم، بلکه کاغذ نوشتهها بر من منت گذاشتهاند و درد و شکنجه درونم را تقبل کردهاند…
خوش دارم که کولهبار هستی خود را که از غم و درد انباشته است بر دوش بگیرم، و عصازنان به سوی صحرای عدم رهسپار شوم...
خوش دارم که مجهول و گمنام، به سوی زجردیدگان دنیا بروم، در رنج و شکنجه آنها شرکت کنم، همچون سربازی خاکی در میان انقلابیون آفریقا بجنگم تابه درجه شهادت نایل آیم...
خوش دارم هیچکس را نشناسد، هیچکس از غمها و دردهایم آگاهی نداشته باشد، هیچکس از راز و نیازهای شبانهام نفهمد، هیچکس اشکهای سوزانم را در نیمههای شب نبیند، هیچکس به من محبت نکند، هیچکس به من توجه نکند، جز خدا کسی را نداشته باشم، جز خدا با کسی راز و نیاز نکنم، جز خدا انیسی نداشته باشم، جز خدا به کسی پناه نبرم...
برای مشاهده در ابعاد و کیفیت اصلی روی تصویر کلیک رنجه فرمایید.
پی نوشت: 1- نمیدانم این پوستر در تعریف و تمجید از فیلم است یا انتقاد. 2- فیلم چ بر اساس کتاب کردستان، نوشتهی شهید چمران، تهیه شده است. بنابراین به علاقمندان توصیه میشود همراه با تماشای این فیلم بسیار ارزشمند، کتاب ارزشمندتر کردستان را نیز مطالعه کنند. حدود 30 صفحه از این کتابِ کم حجم مربوط به قضایای پاوه است. کتابهای دکتر چمران را میتوانید از این لینک دریافت کنید. با مطالعه کتاب نقاط قوت و ضعف فیلم را متوجه میشوید. اما در مجموع فیلم بسیار ارزشمند است و قطعاً از بهترین فیلمهای سینمای ایران میتواند باشد. انشالله در ادامه همین مطلب یا در مطلب جداگانهای به نقد فیلم خواهم نشست. 3- من از همه عزیزانی که نظر میگذارند بسیار عذر خواهی میکنم. متاسفانه به دلیل مشغله تا دو ماه دیگر واقعاً توانایی رسیدگی به وبلاگم را همچون گذشته ندارم. تا تاریخ 22 خرداد دوستان من را ببخشند اگر نمیتوانم در شأن عزیزان پاسخ نظرات را بدهم. 4- خوشحال میشوم دوستان نظرشان را در مورد فیلم بنویسند. قطعاً استفاده خواهم کرد. البته من نظرات خوشبینانه را ترجیح میدهم. متاسفانه بعد از 30 سال یک فیلم با کیفیت برای یکی از بزرگترین مردان معاصر کشورمان ساخته شده ولی منتقدان بعضاً از کام شیطان سخن میرانند. مرد بودند خودشان میساختند نه مدام تا یک نفر کار مثبت انجام میدهد نق بزنند.