احتمالا متفق‌القولیم که زمان مهمترین سرمایه آدمی است. منتها بنده حیرانم که وقتی جهان چنین باطل و بیهوده است، با این سرمایه چه باید کرد؟ از سالیان گذشته نگران هدر شدن این سرمایه بوده‌ام و همچنان فکر میکنم ۲۹ سال را فقط به بطالت گذرانده‌ام، مضافاً که حالا دیگر نمیدانم چه چیز مصداق بطالت نیست؟ امیدوارم خدا همین زندگی باطل‌مان را بپذیرد! نمیخواستیم چنین باطل باشد، اما شد! هر کار کردیم جز بیهودگی نیفزود. خدایا، چه بسا خودت میخواستی نشانمان دهی که این جهان جز لهو و لعب باطلی بیش نیست. اگر این است، به آنچه میخواستی دست یافتیم! الحمد لله
بنگر ز جهان چه طَرْف بربستم؟ هیچ،
وَز حاصلِ عمر چیست در دستم؟ هیچ.
خیام
به مناسبت ۶ تیر ۱۴۰۰
View this post on Instagram
- ۱
- يكشنبه, ۶ تیر ۱۴۰۰، ۱۲:۱۸ ب.ظ
خب جناب حسین باز الحمدالله که فهمیدین کسی که به مشکل آگاه می شه سعی می کنه از سد مشکلات عبور کنه ما مشکلاتمون با آقایونیست که نمی دانند که نمی دانند هعییییییی