View this post on Instagram
این عکس را امروز در خیابان شیخ بهایی گرفتم. یک ماشین شاسی بلند با پلاک بین‌المللی و البته پلاک معلولین! شیوه جالبی برای اعتراض است و من همانطور که در انتها میگویم، از این شیوه حمایت میکنم.
پیشتر‌ها اعتراضات مردم در بالاشهر تهران بود. همین چند سال پیش بود که از عباراتی مثل «شورش اشرافیت علیه جمهوریت» یا «جمهوری اسلامی شمیران» برای توصیف اعتراضات بالانشین‌ها که عمدتا محتواهایی فرهنگی و ضدمذهبی داشت استفاده میشد. اعتراضات پایین آمد و به مرکز شهر رسید. البته اعتراضات در حوالی میدان انقلاب و دانشگاه سبقه طولانی دارد که عمدتا با محتوایی سیاسی با مطالبات بالاشهری‌ها نیز پیوندهایی برقرار می‌کند. اما در عمده این رویدادها، نظام دلخوش به آن مقدار بود که اگر مرفهین بی‌درد را نمی‌تواند راضی گند، پابرهنگان را همراه خود دارد. اما این‌بار کانون اعتراضات در پایین‌شهر یعنی جاهایی مثل قلعه حسن‌خان و ملارد با محتوایی اقتصادی-اجتماعی بود. انگار دشمنان هم فهمیده‌اند که از بچه‌پولدارها و دانشجو جماعت آبی گرم نمی‌شود. این پایین‌شهری‌ها هستند که جربزه‌ی انجام کارهای بزرگ را دارند! حالا بنظر میرسد نظام پایگاه اصلی اجتماعی خویش را نیز در حال از دست دادن است. هر طبقه‌ای را به بهانه‌ای دشمن خویش ساخته است. آیا این یک مسئله‌ی امنیت ملی نیست؟
در تجربه‌ی توسعه‌ی #همخواهی به این نتیجه رسیدم که چپ و راست سیاسی ایران، بزرگ و کوچک این سیاسیون، هیچ اعتقادی به مردم ندارند. همه آنها بظاهر از #همخواهی حمایت میکردند اما در عمل فقط میخواستند بهره‌برداری سیاسی خود را بکنند و عملاً آنرا تریبون مطالبات خود گردانند نه مطالبات مردم. برای پیگیری کار #همخواهی تا جایی سماجت کردم که توانستم از زیر زبان یکی از دوستان سیاسی که تازه کلی مطالبه‌گر و علیه‌السلام است و شاید شما او را به نیکی بشناسید این جمله طلایی را بیرون بکشم که: «مردم خر کی هستن؟» روزی که با حسام‌الدین آشنا در این باره جلسه‌ای داشتم او از من پرسید مهمترین چالش این شیوه مطالبه‌گری را چه میبینی؟ من هم که احتمال میدادم هر جناحی بخواهد صرفا منافع خود را با این ابزار پیگیری کند، صریح جواب دادم که «مشکل ما در تقریبا تمام احزاب و گروههای سیاسی، هنوز در همان مردم‌سالاری است.» ما به مردم بی‌اعتقاد و بی‌اعتمادیم و نباید توقع چیزی جز مقابله به مثل مردم را داشته باشیم. در اوضاعی که قدرت حاکمه تقریبا به هیچ شیوه‌ای صدای مردم را نمی‌شنود، بنده به هر شیوه‌ای برای بیان اعتراضات مردمی حق میدهم. مسئولیت آن را نیز بر عهده‌ی حکومت میدانم.
- ۰
- پنجشنبه, ۷ آذر ۱۳۹۸، ۱۱:۰۶ ب.ظ
