با مباحث شکل گرفته پیرامون واکسن کرونا و تقاضای دوستانم برای یادداشت برخی نقدهایم پیرامون موضوع خواستم بعنوان دانشجوی سیاست و سلامت و با کمک همسر داروسازم خلاصهای از ایراداتم را ثبت نمایم.
چه میشود که انسانها خود را فریب داده و به خود دروغ میگویند؟ افراد ممکن است در برابر شرایط مختلف، ادراکها و تحلیلهای متفاوتی داشته باشند و بسیاری از اوقات اشتباه کنند امّا رویداد عجیبی فراتر از یک اشتباه ساده وجود دارد و آن این است که افراد ممکن است به خود دروغ بگویند و خود را فریب دهند! در واقع آنها یک اشتباه سهوی مرتکب نمیشوند بلکه عمداً خود را فریب میدهند و به اشتباه میاندازند! از آنجا میتوان دریافت که پاسخ یک نفر به شرایط موجود یک رویداد سهوی نیست که میبینیم این فرد به مدت طولانی یا به دفعات متعدد اشتباه خود را تکرار میکند و هیچوقت از اشتباه خود درس نمیگیرد. این تکرار اشتباه به نظر نمیرسد یک امر سهوی باشد و از آنجایی مرتباً باعث صدمه به خود فرد میشود تعجبآور است. دروغگویی به خویشتن حیرتانگیز است و سازوکار چنین رویدادی میتواند سؤال برانگیز باشد.
گمانم آخرین باری که برای چیزی تلاش زیادی کردم، قبولی در آزمون تیرهوشان بود! آن هم چون در المپیاد علوم آن سال باعث شده بودم تیم مدرسه رتبه نیاورد دلگیر بودم و میخواستم جبران کنم! حسابی پشتش گذاشتم تا قبول شوم. یادم نمیرود که میگفتند: «اگر تیزهوشان قبول شی آیندهت تضمینه!»