من هیچوقت حال و حوصله مهاجرت نداشته‌ام. مخصوصا با اهل و عیال، مهاجرت خیلی سخت است. تنبلی هم دلیلی است بالاخره! اینجوری: تنبل نرو به خارج، خارج خودش میایج! اصلا مگر زندگی چقدر ارزشمند است که حال مهاجرت هم باشد؟! غیر از این، تا حدی جامعه‌گرا هم هستم و دلم میخواهد برای همین کشور و مردم کاری انجام دهم، ولو اینکه آن کار در حد یک بقالی باشد. البته یک نفر اگر میتواند در اِشِل جهانی برای بشریت مفید باشد، بنظرم حتما باید چنین کند ولی هیچوقت خودم را در این حد ندیده‌م و به اینکه در حد همین کشور مفید باشم راضی بوده‌ام. الان که اصلا فکر میکنم فایده برای کشور هم اِشِل بزرگی برایم بوده است و به همینکه در دهات خودمان مفید باشم هم راضی‌ام!
اما نمیتوانم کسی را که قصد هجرت دارد منصرف کنم. بخصوص که آن فرد فقط منافع شخصی خودش برایش مهم باشد. واقعیت این است که آینده اینجا روشن نمی‌نماید. اگر کسی میخواهد منافع شخصی‌اش را بیشینه سازد شاید هجرت یک گزینه مطلوب باشد. اما اگر کسی میخواهد برای جامعه ایران مفید باشد شاید باید مقداری از منافع شخصی‌اش چشم بپوشد. البته افرادی هم هستند که بیرون از این مرزها، برای این مردم مفیدند.
بعلاوه اگر کسی بلندپروازی‌های علمی، فنی و تخصصی دارد ایران جای مناسبی برایش نیست، از این روست که توصیه هجرت به نخبگان کار معقولی است. برای آنها که واقعا نخبه‌اند، نه آدمهای معمولی مثل بنده، توصیه به هجرت را خیانت نمیدانم بلکه برعکس، ماندن و هدر رفتن استعدادهایشان و جلوگیری از منافعی که برای کل بشریت دارند را خیانت میدانم. حرکت در مرز دانش در شرایط توسعه‌نیافتگی ایران اگر ناممکن نباشد، بسی دشوار است و استهلاک فراوان دارد و هجرت کار معقولی است.
در ایران میشود ماند و سوخت و ساخت، اما باید به کارهای ساده تن داد، نه تخصص‌گرایی و حرکت در مرزهای دانش. اینجا مشکلات دم دستی هستند. مثلا هنوز در الفبای سیاست‌گذاری و حکمرانی مانده‌ایم و باید این مشکلات را اول حل کنیم، که آنرا هم نمیتوانیم! برای کسی که درس نخوانده ایران جای خیلی خوبی است، فرد خیلی راحت میتواند به بسیاری کار و کاسبی‌ها وارد شود و حتی در آن کاسبی موجب پیشرفت کشور باشد، اما هرچه بیشتر درس خوانده باشد فضا برایش تنگ‌تر است و باید از بسیاری از استانداردهایش چشم بپوشد. مگر اینکه روابط یا منابع خوبی داشته باشد، یا خلاصه چیزهایی داشته باشد که مطمئن باشد میتواند. در غیر اینصورت امید به اینکه فرد میتواند در یک «روال عادی و منطقی شایسته‌سالارانه» موفق باشد، بنظرم امید واهی است.
View this post on Instagram
- ۰
- دوشنبه, ۸ آذر ۱۴۰۰، ۰۱:۴۹ ب.ظ
