بنده

ممنون برادر :)

بله. درسته. زمان حضرت آقا بهترین رئیس جمهوری هم که به ایشون احترام میگذاشت، یعنی احمدی نژاد، بعد از گذشت چند سال وقتی با رهبر عزیز اختلاف پیدا کرد خانه نشین شد؛ وای به حال بقیه.

امّا مشکل از امری که شما گفتید نیست. مگر زمان امام اینطور نبودند؟ کدام رئیس جمهور ایران رأی امام زمانش رو در همه حال بر خودش ترجیح داده؟ تنها موردی که میشناسم خود حضرت آقا بودند که 8 سال رئیس جمهور ماندند ولی روی حرف امام حرف نیاوردند و نمونه بارزش در مورد خود موسوی بود که آقا به شدت با ایشون مخالف بود ولی به دلیل امر امام (که حتی به گفته خود امام امر هم نبود بلکه نظر شخصیشون بود) 4 سال دیگر هم موسوی را تحمل کرد. اساساً حضرت آقا نماد صبر در جمهوری اسلامی بوده و هست چه قبل از رهبریشون و چه بعد. رجایی هم که عمری نکرد.

و اصلاً سوال مهمتر، مگر با حضرت علی اینطور نبودند؟ مگر با پیامبران اینطور نبودند؟ مگر به موسی نگفتند چشم ولی تا به کوه طور رفت گوساله پرستیدند؟ بنابراین این نتیجه گیری که پس مشکل از اقتدار رهبر است غلط است. همواره مشکل از ما مردمان است.

ممنون :)